Dün gece bir zaman kapsülüne girerken, Berlin’de iz bırakmış, Berlin’de özgürlüğüne kavuşmuş ve karşılığında Berlin’i özgürleştirmiş kahramanım David Bowie elimden tuttu.
Dünyaca ünlü bir yıldızken, 1970’lerin sonunda, ününden, uyuşturucu alışkanlığından, anlamını yitirdiğini düşündüğü kendi hayatından kaçarak taşındığı Berlin’de üç albüm yapan Bowie, albümlerini arkamda gördüğünüz binada, Hansa Stüdyoları’nda kaydetmiş. Weimer dönemine kalan ve bir zamanlar Nazilerin vals yaptığı Berlin Duvarının tam karşısında yer alan Hansa stüdyolarının ufkunda bugün yeni Berlin’in silueti var.
Kentler, hayaletleri hepimizin yaşamını şekillendirdiği gibi Bowie’yi de değiştirmiş, Berlin, duvar, kentin çok kültürlü yapısı o dönem yaptığı müziğin içine işlemiş.
David Bowie, tam bu fotoğrafın çekildiği yerde sigara içerken prodüktörü Tony Visconti ve vokalistlerinden biri olan Antonia Maass’ ın Berlin duvarının önünde (ki şu anda yerinde gökdelenler duruyor) romantik öpüşme anından esinlenerek ünlü “Heroes” şarkısını yazmış.
Berlin’de dünya çapında bir yıldız olduğu halde anonimleşen, özgürleşen Bowie’nin 1987’de Batı Berlin’de “Heroes” albümü için verdiği konserin, duvarın yıkılmasının toplumsal boyutu üzerinde katalizör etkisi olduğuna inanılıyor. Hatta Alman hükümeti 2016’da Bowie’ye duvarın yıkımına katkısı nedeniyle teşekkür etti. Ezcümle “Özgür kalmak için özgür bırakmak şart”
“For many years Berlin had appealed to me as a sort of sanctuary-like situation. It was one of the few cities where I could move around in virtual anonymity. I was going broke; it was cheap to live. For some reason, Berliners just didn’t care. Well, not about an English rock singer, anyway”
D. Bowie
Also published on Medium.